Dwór został zbudowany na rzucie wydłużonego prostokąta, składa się z dwóch części, starsza wschodnia murowana pochodzi z drugiej połowy XVI wieku. Obecnie dwór znajduje się w bardzo złym stanie. W salach parteru zachowało się sklepienie kolebkowe z lunetami, a także kamienny późnorenesansowy portal. W podziemiach dworu znajdują się imponujące piwnice, sklepione kolebkowo.
Pozostałości dworu otoczone są parkiem krajobrazowym o wybitnych walorach dendrologicznych, przyrodniczych i przestrzennych – obecnie bardzo zaniedbany. Rosną tam takie gatunki drzew jak: lipy, dęby, wiązy, graby, jesiony, robinie i kasztanowce (dwie lipy i wiąz szypułkowy to okazy pomnikowe).
W skład kompleksu dworskiego wchodził również drewniany młyn wodny. Obecny budynek młyna, z początku XX wieku ciągle spełnia swoje pierwotne funkcje. Dwór w Młodziejowicach posiada bardzo ciekawą i burzliwą historie. W średniowieczu był siedzibą rodziny Młodziejowskich herbu Stary Koń. Nastepnie przeszedł w ręce rodziny Minockich, od których odkupił je Jacek Młodziejowski herbu Ślepowron - późniejszy podskarbi nadworny koronny.
W XVI w. istniała w Młodziejowicach papiernia, której właścicielem był mistrz Jan Weiss. W czasie Potopu szwedzkiego papiernia została doszczętnie zniszczona i nigdy potem nie została odbudowana. Również w tym czasie, według tradycji, w dworze w Młodziejowicach istniał zbór ariański. Ostatnimi, przed II wojną światową, właścicielami Młodziejowice byli Dyakowscy. Dwór jest własnością prywatną.
