Zespół dworsko-parkowy w Michałowicach

Dwór został zbudowany w latach 1892 - 1897 wg. projektu wybitnego architekta Teodora Talowskiego, w stylu malowniczego historyzmu dla rodziny Dąbrowskich. Dąbrowscy zamieszkali początkowo w niewielkim, drewnianym dworku po Hugo Kołłątaju
i jego rodzinie, wcześniejszych właścicielach wsi Michałowice.
W 1897 r. po zakończeniu budowy dworu, stary dworek rozebrano.

Dwór michałowicki był świadkiem ważnych wydarzeń historycznych, w tym przemarszu l Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego pod dowództwem por. Tadeusza Kasprzyckiego. W czasie l wojny światowej budynek służył jako lazaret dla wojska.

Powojenne losy są charakterystyczne dla wielu dworów polskich: znacjonalizowany, użytkowany jako biura i magazyny, uległ prawie całkowitej dewastacji po pożarze w 1979 r.
Odbudowany przez obecnych właścicieli w latach 1985 - 1991 r.


Dwór projektu Talowskiego to budynek murowany z kamienia
i cegły, nietynkowany, parterowy z półpiętrem mieszkalnym w dachu nad korpusem i dwupiętrowa wieżą- basztą. Układ dworu jest dwuskrzydłowy, na rzucie w kształcie litery „L". W skrzydle tylnym przybudówka mieszcząca oprócz baszty kaplicę z trójbocznie zamkniętym prezbiterium.

We frontowej fasadzie wyróżnia się ryzalit boczny, obejmujący salon. Jest on zwieńczony trójkątnym szczytem z kamiennymi sterczynami i tablicą z tarczami herbowymi Dąbrowskich: Radwan i Nałęcz.

Otaczający zespół dworski park istniał już za życia H. Kołłątaja. Przekomponowany potem krajobrazowo, posiada cechy neoromantyczne, wykorzystuje naturalną, bogatą konfigurację terenu (skarpy, jary, tarasy). Drzewostan jest reprezentowany przede wszystkim przez robinie akacjowe (łac. robinia pseudoacacia). Wśród pomników przyrody znajduje się jeden z największych i najstarszych w Polsce okazów derenia właściwego w formie krzaczastej (łac. cornus mas).

Panorama 3D Zespołu dworskiego w Michałowicach