Kopiec usytuowany jest przy drodze nr 7, po jej prawej stronie jadąc w kierunku Krakowa, w połowie góry na Komorę.
Jest on jednym z nielicznych przykładów kopców drogowych. Został usypany w roku 1830 na pamiątkę zakończenia 10-letniej budowy trasy z Warszawy do Krakowa – obecnej drogi krajowej nr 7. Do czasu wybudowania tej drogi główny trakt tzw. królewski z Krakowa do Warszawy wiódł Doliną Dłubni, koło obecnego boiska „Michałowianki” i dalej przez Zerwaną i Wilczkowice w kierunku Iwanowic. Nowa droga – wybudowana przez Rosjan i Austriaków po obydwu stronach ówczesnych granic zaborów - była wykonana z kamienia wapiennego, pierwsza nawierzchnia asfaltowa została wykonana przez Niemców w czasie II wojny światowej.
Kopiec ma wysokość około 6 metrów. Jego zbocza porastają drzewa, a na szczycie ustawiony jest żelazny krzyż.
